Engelien Kooy (1957) voltooide de Modeacademie Vogue, maar meldde
zich direct daarna aan bij een opleiding reclametekenen. Want het was haar
gaandeweg duidelijk geworden dat haar grote liefde lag bij papier en canvas,
niet in draad en textiel. Voor haar waren voortaan schetsen, schilderijen
en tekeningen het eindresultaat. Ze vestigde zich als zelfstandig illustrator
en kreeg onder meer veel portretopdrachten. En vervolgens, na een periode
van toegewijd moederschap, maakte ze een wervelende rentree als vrij kunstenaar.
Nu werkt zij dagelijks in haar atelier te Amsterdam, schilderend vanuit een
diepe bron van levenservaring en humor. De schilderijen tonen veelal sensuele,
rondborstige vrouwen. Vrouwen die allen in contact staan met hun innerlijk.
Zo zijn hun hoofden klein: kennelijk vrij van vooropgezette gedachtes. Dat
brengt hun onderbewuste naar boven en het stelt hen in staat buiten beperkte
overtuigingen te treden. Katten, dieren en bloemen staan symbool voor dat
onbewuste.
Vaak lijkt door de compositie het doek niet groot genoeg - het tafereel probeert bijna uit zijn ruimtelijke beperking te barsten. Het is een spanning die overeenstemt met de kracht van het werk zelf.
Engelien Kooy legt in de beknellende compositie nog een andere verbinding: “Ik denk dat gezette vrouwen zich vaak opgesloten voelen in hun eigen lijf. Dat is jammer. Want wat opgesloten zit, krijgt geen zuurstof en sterft af.” Ze spreekt vrijmoedig uit persoonlijke ervaring: “Zelf ben ik dertig kilo zwaarder geweest - ik weet wat het betekent.”
Maar boven de laag van onderhuidse spanning en introversie, straalt het werk van Kooy vooral liefelijkheid en humor uit, erotiek, levenslust en ontspanning. Dat weerspiegelt zich ook in het royale materiaalgebruik en de rijke kleuren.
Engelien Kooy maakt ook doeken met een heel andere thematiek, de zogenaamde Dreamscapes.
Veel schilderijen, zeefdrukken en prints hebben hun weg gevonden naar bedrijven en particuliere verzamelaars.
“Ik hoop dat mensen door mijn schilderijen geraakt worden. En daardoor in contact komen met zichzelf.”